Wiersze. Juliusz Słowacki (Juliusz Słowacki) ; OSDW Azymut

Juliusz Słowacki, Wiersze Wstęp i opracowanie Jacek Brzozowski i Zbigniew Przychodniak Przygotowana przez Jacka Brzozowskiego i Zbigniewa Przychodniaka  edycja zawiera wszystkie drobne utwory poetyckie Juliusza Słowackiego.  Czytelnik znajdzie tu między innymi ody i sonety, fragmenty i ułomki  liryczne, listy poetyckie i wpisy do sztambuchów, naśladowania dzieł  obcych oraz refleksje z podróży. Edytorzy proponują lekturę wierszy w  ścisłym związku z kolejnymi etapami życia Słowackiego. Tylko w taki  bowiem sposób uchwycić można biografię liryczną poety, która – jak piszą  Brzozowski i Przychodniak – układa się w niezaplanowaną, żywiołowo  narastającą opowieść o duchowych przygodach osobowości wybitnej,  niezwykłej, przeżywającej najgłębiej zarówno doświadczenia wspólne, jak i  dramaty własnego serca. Słowacki należy do romantyków o pół pokolenia „spóźnionego” wobec  głównej fali literatury romantycznej; problem „późnego przyjścia”  i dominacji Mickiewiczowskiego paradygmatu długo będzie prześladował  autora Beniowskiego, wyzwalając reakcje obronne, poszukiwanie  własnego języka i środków ekspresji. Stąd zapewne swoiście „książkowy”,  erudycyjny charakter początkowych enuncjacji lirycznych, wielość  odniesień literackich do poezji angielskiej i francuskiej. Później,  w latach trzydziestych i czterdziestych, duch poszukiwań i eksperymentu  przyniesie odkrycia oryginalne i nadzwyczajne.  Ze Wstępu Jacka Brzozowskiego i Zbigniewa Przychodniaka Juliusz Słowacki (1809–1849) – wybitny polski poeta  romantyczny, dramaturg, filozof. Uznany za jednego z trzech Wieszczów  Narodowych – obok Mickiewicza i Krasińskiego. Autor takich arcydzieł  literatury polskiej jak Kordian (1834), Balladyna (1839) czy Beniowski (1841).  Urodził się w Krzemieńcu. Jego ojciec, Euzebiusz, był literatem,  tłumaczem i badaczem literatury. Po śmierci Euzebiusza matka  Słowackiego, Salomea, poślubiła Augusta Bécu, chirurga i wykładowcę na  Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim. Poeta młodość spędził w Wilnie.  Ukończywszy studia prawnicze, wyjechał do Warszawy, gdzie odbywał  bezpłatne aplikacje w urzędach. Po wybuchu powstania listopadowego  podjął pracę w Biurze Dyplomatycznym księcia Adama Czartoryskiego i  opuścił kraj. Liczne podróże Słowackiego znalazły odzwierciedlenie w  jego twórczości. Na krótko związał się z Kołem Sprawy Bożej Andrzeja  Towiańskiego. W 1848 roku wyruszył do Wielkopolski, by wziąć udział w  powstaniu, ale uniemożliwiła mu to nasilająca się gruźlica. Zmarł w 1849  roku w Paryżu, a jego ciało złożono na Cmentarzu Montmartre. W  1927 roku prochy Słowackiego sprowadzono do kraju i złożono w Krypcie  Wieszczów Narodowych w Katedrze na Wawelu. Jacek Brzozowski (1951) – profesor nauk  humanistycznych, badacz twórczości poetów romantycznych i współczesnych.  Wykładowca na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego.  Opublikował m.in. Muzy w poezji polskiej. Dzieje toposu do przełomu romantycznego (1984) i Odczytywanie romantyków. Szkice i notatki o Mickiewiczu, Malczewskim i Słowackim (2002). Członek Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza.  Zbigniew Przychodniak (1954) –  profesor nauk humanistycznych, wykładowca Instytutu Filologii Polskiej  UAM w Poznaniu. Badacz dziewiętnastowiecznej krytyki literackiej i  teatralnej oraz publicystyki Wielkiej Emigracji. Autor książek U progu romantyzmu. Przemiany warszawskiej krytyki teatralnej w latach 1815–1825 (1991), Walka o rząd dusz. Studia o literaturze i polityce Wielkiej Emigracji (2001) oraz Wierzenickie niedyskrecje. Nieznany list Zygmunta Krasińskiego do Augusta Cieszkowskiego (2006).

Смотри также Характеристики.